Գիժ Մոծակի պարի ժամինԶարկեց հանկարծ աշնան քամին,Ուժը խըլեց, ուշքը տարավ:Գիժը մին էլ մըտիկ արավ,Որ էն արևԱշխարհքն արդեն պատած ողջ սև,Լացով, թացով սուգ է անում,Դողում, պաղում ու դալկանում…Շուտիկ, շուշտիկ իրեն կինն էլՍուսիկ-փուսիկ կողքից կորել,Ով գիտի՝ ինչ ծակ էր գըտել,Մինչև գարուն մեջը մըտել:Սոված, սառածՈւ սալարածՎեր թըռավ՝ վար, դես ընկավ՝ դեն,Ժիր Մըրջյունի տաքուկ ու շենԲունը հիշեց, ելավ գընաց,Դըռան առջև տըխուր տըզզաց.— Բա՜ց արեք, […]